علیرضا معماریانی گفت: همیشه یک اتفاق یا مصیبت در محیط باعث شده آن را به عنوان موضوع کارم انتخاب کنم و پس از پرورش دادن، نمایش دهم.

سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار علیرضا معماریانی با نام "عزای عمومی" در گالری اعتماد برپاست. در این نمایشگاه ۱۶ تابلو و سه مجسمه مومیایی مسی به نمایش درآمده است. معماریانی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این مجموعه گفت: اواخر سال ۹۵ با زیاد شدن جنازه آهوها در جزیره هرمز، ایده اولیه این مجموعه به ذهن من رسید. حدود ۳۰ لاشه آهو را جمع‌آوری کردم و پس از پوسیده شدن آنها، طی فرآیند دشواری، استخوان‌ها را جدا کردم.

معماریانی افزود: پس از آن بار دیگر استخوان‌ها را مونتاژ کردم تا اسکلت بدن آهو را بازسازی کنم. این کار هم بسیار سخت بود چون بعضی از اسکلت‌ها آسیب دیده بودند و کامل نبودند. پس از ساخت چند اسکلت آهو، از آنها به عنوان متریال کار خود استفاده کرده و افرادی از جزیره هرمز را به عنوان پرسوناژهایی اضافه کردم که نماد مرگ هستند.

او با اشاره به اینکه آدم‌ها ترکیبی از خودشان و فرشته مرگ هستند، گفت: یکی از این افراد خالو عباس، نوازنده مطرح هرمز است که کفن به تن دارد و نی‌جفتی می‌نوازد. در تمام تابلوها نگاه هیچ کس به سمت مقابل نیست و همه به سمت بالا می‌نگرند یا چشم آنها بسته است. حتی سه نفر از آنها نابینا هستند. تمام این افراد به نظر مدهوش و سحر‌زده می‌رسند. همه این افراد کفن‌هایی به تن دارند که روی آنها دعای جوشن کبیر به رنگ طلایی نوشته شده است و در هماهنگی با رنگ طلایی آهوها است. رنگ طلایی آهوها به دلیل آن است که وجهی اسطوره‌ای در آنها ایجاد کنم. مرگ، حقیقتی نهفته است که مانند طلا زنگار نمی‌بندد و همیشه تازه می‌ماند.

معماریانی ادامه داد: در سه تابلوی پانوراما، اسکلت آهوان را می‌بینیم که در مناظر هرمز قرار دارند. این لشگر مرگ است که به طبیعت زده و همه فضا، طبیعت، حیوانات و... را دربرگرفته است. همچنین در یک مانیتور عکس‌هایی از پشت صحنه دو تابلوی "فرشته فناکننده" و "برزخ" به نمایش درمی‌آید تا بیننده با روند کار بیشتر آشنا شود. اصولا در زمان کار، واقعیت موجود و حس و حال آن موقعیت برای من اهمیت زیادی دارد. با دیدن این تصاویر مخاطب متوجه می‌شود که اسکلت‌ها واقعی هستند و کارهای من برگرفته از یک اصالت واقعی است. این مجموعه سومین کار من بر اساس جزیره هرمز است و همیشه یک اتفاق یا مصیبت در محیط باعث شده آن را به عنوان موضوع کارم انتخاب کنم و پس از پرورش دادن، نمایش دهم.

معماریانی با اشاره به نقش صدا در این آثار گفت: علاوه بر اینکه در کنار بعضی از آثار هدفونی برای شنیدن صوت قرار گرفته است، با آوردن ساز در تابلوها قصد داشتم حضور صدا در آنها را نشان دهم و ارتباطی میان آنها برقرار کنم.

او درباره نحوه ساخت اسکلت‌ها گفت: حدود ۷۰ درصد از هر مجسمه از استخوان تشکیل شده است، اما مس متریال اصلی است که مانند پوششی بر روی استخوان‌ها قرار گرفته و آنها را محکم و ماندگار می‌کند. اسکلت‌ها با جزییات کامل ساخته شده‌اند و به همین دلیل ساخت آنها زمان زیادی لازم داشت.

این هنرمند افزود: شروع پروژه من یک موضوع زیست محیطی بود اما در مراحل بعد، از آن فراتر رفت و آهو به سمبل تبدیل شد. مرگ آهوها ناشی از یک مشکل فرهنگی عام است. رشد نامتعارف توریست‌ها و افزایش مصرف پلاستیک، بیماری‌های مخصوص دام، بی آبی و... از دلایل مرگ آهوان جزیره هرمز است. من در طول 5 سال اقامت خود در این جزیره مشارکت زیادی در کارهای فرهنگی برای آگاه کردن مردم و مسئولان انجام دادم اما نتیجه زیادی نگرفتیم، چون این اقدامات باید در سطح کلان باشد. چنین مرگی یک نشانه است از مرگی فراگیر که محیط زیست ایران را تهدید می‌کند و هر روز اخباری فاجعه‌آمیز از آن می‌شنویم. تنها راه‌حل این معضل، فرهنگ‌سازی در سطوح پایه است اما متاسفانه کودکان ما هیچ آموزشی در این زمینه نمی‌بینند.

نمایشگاه آثار علیرضا معماریانی تا ۱۱ دی در گالری اعتماد برپاست. این گالری به نشانی خیابان هفت‌تیر، مفتح جنوبی، بن‌بست شیرودی، پلاک ۲۵ میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.